حدیث روز
عن ابان بن تغلب قال قال ابو عبد اللَّه علیه السّلام: أ ترى اللَّه اعطى من اعطى من کرامته علیه و منع من منع من هوان به علیه لا و لکن المال مال اللَّه یضعه عند الرّجل ودایع و جوّز لهم ان یأکلوا قصدا و یلبسوا قصدا و ینکحوا قصدا و یرکبوا قصدا و یعودوا بما سوى ذلک على فقراء المؤمنین و یلمّوا به شعثهم فمن فعل ذلک کان ما یأکل حلالا و یشرب حلالا و یرکب و ینکح حلالا و من عدا ذلک کان علیه حراما. ثمّ قال: لا تسرفوا انّ اللَّه لا یحبّ المسرفین.
امام صادق علیه السّلام به ابان بن تغلب فرمود: به نظرتو این که خداوند به کسى عطاى بسیار فرموده از این جهت است که او نزد پروردگار، عزیز و ارزنده است. و کسى را که از عطایاى خود محروم نموده از این جهت است که وى نزد خداوند ذلیل و خوار است. هرگز چنین نیست. حقیقت اینست که مال، مال خداوند است و آن را به امانت نزد شخص متمکّن سپرده است و به امانت داران اجازه داده است که از مال خداوند در راه تأمین غذا و لباس و انتخاب همسر و تهیّه مرکب خود بقدر معتدل و در خور شأن خویش استفاده کنند و ما زاد امانت خدا را به مسلمانان مستمند و از کار افتاده برگردانند و بدین وسیله پراکندگى آنان را جمع کنند. اگر کسى در مال خداوند این چنین مشروع و معتدل تصرف نماید آنچه را که بهرهبردارى کرده بر وى حلال است. و اگر جز این عمل کند و بیش از اندازه در آن تصرف نماید ناروا و حرام است. سپس فرمود: اسراف نکنید که خداوند دوستدار مسرفین نیست.
روایات تربیتى، ج1، ص: 208
Mircea